Lyrics

अंजना वात करे छे मारी सखी रे,
मने मेली गया छे मारा पति रे;
अंते रंगमहेलमां मेली रोती, साहेबी मोरी कमें मल्योवनवास,
साहेली मोरी पुण्य योगे तुम पास. साहेली0 1

लश्कर चढता में शुकन ज दीधां, ते तोनाथ मारे नवि लीधा;
ढदका पाटु पोते मने दीधां. साहेली0 2

सखी चकवानोसुणी पोकार, राते आव्या पवनजी दरबार;
बार वर्षे लीधी छे संभाळ. साहेली0 3

सखी कलंक चढाव्युं मारे माथे, मारी सासुअे राखी नहि पासे;
मारा ससराअे मेली वनवासे. साहेली0 4

पांचसे सखीओ दीधी म्हारा बापे, तेमां नथी अेके मारी पासे;
अेक वसंतबाळा मारी साथे. साहेली0 5

काळोचांदलोराखडी काळी, रथ मेल्योछे वन मोझारी;
हवे सहाय करोदेव मारी. साहेली0 6

मारी माताअे लीधी नहि सार, मारा पिताअे काढी घर बार;
सखी न मल्योपाणीनोपानार. साहेली0 7

मने वात न पूछी मारा वीरे, म्हारा मनमां रहेती नथी धीरे;
मारा अंगे फाटी गया चीरे. साहेली0 8

मने दिशा लागे छे काळी, म्हारी छाती जाय छे फाटी;
अंते अंधारी अटवीमां कर्मे नांखी. साहेली0 9

मारुं जमणुं फरके छे अंग, नथी बेठी हुं कोईनी संग;
आ ते रंगमां श्योपड्योभंग. साहेली0 10

सखी धावतां छोडाव्या हशे बाळ, नहितर कापी हशे कुंपळ डाळ;
तेना कर्मे पामी खोटी आळ. साहेली0 11

वनमां भमतां दीठां मुनि आज, पूरव भवनी पूछे छे वात;
जीवे श्यारे कर्या हशे पाप. साहेली0 12

बेनी हसतां रजोहरण तुमे लीधां, मुनिराजने दुःख बहुं दीधा;
तेना कर्मे वनवास तमे लीधा. साहेली0 13

पूर्वे हतोशोक्यनोबाळ, देखी मनमां उछळती झाळ;
तेना कर्मे जोया वनमां झाड. साहेली0 14

सखी वनमां जन्म्योछे बाळ, क्यारे उतरशे मारी आळ;
ओच्छव करशुं माने मोसाळ. साहेली0 15

वनमां भमतां मुनि दीठ आज, अमने धर्म बतावोगुरुराज;
क्यारे सरशे अमारा काज. साहेली0 16

वनमां मळशे मामा मामी आज, त्यां पवनजी करशे साज;
पछी सरसे तमारा काज. साहेली0 17

मुनिराजनी शीख ज सारी, सर्वे लेजोउरमां अवधारी;
माणेकविजयने जाउं बलिहारी. साहेली0 18