નાથ કહે તું સુણને નારી
भाव : नारी ने नारायणी बनावती हितशिक्षा
नाथ कहे तुं सुणने नारी, शिखामण छे सारी जी;
वचन ते सघळां वीणी लेशे,
तेहना कारज सरशे, शाणी थइअे ज.1
जात्रा जागरण ने विवाहमां, माता साथे रहीअे जी;
सासरियामां जळ भरवाने, सासु साथे जइअे. शा0 2
दिशा अंधारी ने अेकलडां, मार्गमां नवि जइअे जी;
अेकली जाणी आळ चढावे, अेवुं शाने करीअे. शा0 3
व्हाणामां व्हे लेरा उठी, घरनो धंधो करीअे जी;
नणंद जेठाणी पासे जइने, सुख दुःख वात न करीअे. शा0 4
चोकमां चतुराइअे रहीअे, रांधता नवि रमीअे जी;
सहुको ने प्रसाद करावी, पाछळ पोते जमीये. शा0 5
गांठे पहेरी घरमां रहीअे, बहार पग नवि भरीअे जी;
ससरा-जेठनी लाज करीने, म्हों आगळथी खसीअे. शा0 6
छूटे केशे शिर उघाडे, आंगणामां नवि जइअे जी;
पुरुष तणो पडछायो देखी, म्हों आगळ नवि रहीअे. शा0 7
अेकांते दियरीया साथे, हाथे न ताळी लइअे जी;
प्रेम तणी जो वात करे तो, म्हों आगळथी खसीये. शा0 8
आभरण पहेरी अंग शोभावी, हाथे दर्पण न लइअे जी;
पियुडो जो परदेश सिधावे तो, काजळ रेख न दइअे. शा0 9
पियुडा साथे क्रोध न करीअे, रिसायेला नवि रहीये जी;
छैयां-छोरू-छोकरडांने, ताडन कदीय न करीये. शा0 10
उज्जड मंदिरमांहि क्यारे, अेकलडां नवि जइअे जी;
अेकली जाणी आळ चढावे, अेवुं शाने सहीअे. शा0 11
फिरियल नारीनो संग न करीअे, तस संगे नव फरीये जी;
मारग जोतां विचार करीने, ऊंडो पाव न धरीये. शा0 12
उदयरत्न वाचक अेम बोले, जे नरनारी भणशे जी;
तेहना पातक दूरे टळशे, मुतक्तपुरीमां जइ मळशे. शा0 13